Vandaag (04-05) eens even lekker uitgeslapen en vervolgens lekker in het zonnetje ontbeten. Zijn daarna naar Costa Caparica gegaan en hebben Maria’s ouders bezocht. Het was nog steeds mooi weer zodat we even lekker langs het strand konen uitwaaien. Na afloop even wat Piri-Piri kippen opgehaald bij de lokale poelier en daarna richting Capuchos gegaan. De volgende dag zijn we met de bus richting Lissabon gegaan en vervolgens met de pont (veerboot) naar het centrum om een  aantal dingen te bekijken. Zijn hier natuurlijk vorig jaar ook al geweest (en hebben toen een tour met hop-on hop-off bus gemaakt), dus dit was weer even wat herinneringen op halen. Zie deze link voor de foto’s van vorig jaar. In het beroemde café, waar een beeld van de schrijver Fernando Pessoa staat, wat gedronken en zijn vervolgens weer richting de veerpont gelopen en terug naar Capuchos gegaan. De volgende dag uit geslapen en  samen met de ouders van Maria in ons favoriete restaurant in Costa wezen eten. In de namiddag nog even een grote shopping mall (Het Forum) in de buurt van Lissabon bezocht, en toen was de koek weer op en werd het tijd om de koffers in te pakken (zoals de Portugezen dan zeggen : inpakken en weg wezen !). We moesten zaterdag al weer vroeg op de luchthaven zijn (ca 05:00 uur), dus dat was midden in de nacht op staan. Natuurlijk helemaal gebroken wakker geworden, dit was echt niet leuk. Gelukkig was de man van het auto verhuurbedrijf op tijd aanwezig zodat we de bus kwijt konden. De vlucht vertrok op tijd en we zijn om 11:15 uur weer in Nederland aangekomen.

Jos & Maria, hierbij nog heel erg bedankt dat we in jullie huis mochten slapen en jullie weer erg je best gedaan hebben om het ons naar de zin te maken , obrigado !!

Zijn redelijk vroeg op gestaan, en we stonden om een uur of tien bij de bedevaartskerk Nossa Senhora de Remédios. Er waren nog niet zoveel bezoekers, zodat we op ons gemak de boel konden bekijken en een paar mooie plaatjes konden schieten. Jos heeft ons boven af gezet, zodat we naar beneden konden lopen, goede keus .. andersom (van beneden naar boven) is natuurlijk een hele klim, het zijn ongeveer ca 650 treden. Vervolgens zijn we richting Santa Marinha (geboorte dorp van Maria) en Pinhancos gereden. We zijn hier vorig jaar ook geweest (tijdens Pasen) en hebben Maria haar ouders en tante bezocht. Maria haar ouders waren er nu niet, zaten aan de Costa, maar we zijn natuurlijk wel even bij tante langs geweest, vond ze erg leuk. Hebben vorig jaar ook  in het hotel Senhora Da Lombra geslapen, maar het highlight was toch eigenlijk wel het restaurant tegen over het hotel. Daar kun je lekker en veel eten (en drinken) voor weinig, en daar zijn Nederlanders natuurlijk gek op. Nou, deze keer ging het feest jammer genoeg niet door, het restaurant is tegenwoordig elke dinsdag gesloten: dus niks veel eten en drinken voor weinig 🙁 . Het ergste van alles is dat we (ik en Jos) de hele week naar een  Bolo de Bolache toegeleefd hadden (die is hier namelijk formidabel), en dat ging natuurlijk ook niet door. In ieder geval heeft de eigenaar van het hotel (en restaurant) ons een adres gegeven van een ander restaurant in een plaatsje verderop, die naar zijn idee ook erg goed was. Zijn vervolgens eerst naar de plaats Seia gegaan om traditioneele Portugese sloffen en nog wat andere zaken te kopen. Het bleek dat er een begrafenis was van een Zigeuner, en er waren een aantal straten afgezet in het dorp. Er liepen behoorlijk wat duistere en gevaarlijk uitziende figuren rond (kennelijk familie van de overledene), waar je absoluut géén ruzie mee moest maken. Het goede nieuws is, dat na afloop onze bus nog op de parkeerplaats stond, alles er nog in zat, het viel dus eigenlijk reuze mee. Terug naar het hotel gereden en vervolgens op zoek naar het restaurant wat ons aangeraden was. Het was inderdaad een topper, we hebben er uitstekend gegeten en was ook niet duur (veel voor weinig, helmaal toppie dus). Alléén de Bolo de Bolache was niet zo goed als in het andere restaurant (die houd ik dus nog tegoed Jos !) .. nou ja,  je kan natuurlijk ook niet alles hebben.

Zijn na het bezichtigen van het Kasteel in Braganca naar Lamego gereden. Dit was een indrukwekkende rit, en met name het stukje langs de Douro rivier was heel mooi. Kwamen ook weer even langs de Quinta (Ferreira) van Marie, ze heeft even gekeken of de druiven/wijnstokken er goed uit zagen en vervolgens konden we weer met een gerust hart verder rijden. Voor de Port analfabeten: een Quinta is een wijngaard waar de druiven voor Port groeien. Kwamen natuurlijk nog veel meer Quinta’s tegen, waaronder die van Sandeman. Hadden jammer genoeg niet echt veel tijd meer om rond te kijken en een Quinta te bezoeken, het was al laat en we wilden natuurlijk wel op tijd in ons hotel in Lamego inchecken. Het hotel (straatnaam) stond niet op de (TomTom of was het HansHans) kaart, dus iets geselecteerd wat er op leek. Jammer, was toch niet goed en Jos heeft even naar het hotel moeten bellen om een hint te krijgen waar het nu precies zat. Hebben in het hotel ingecheckt en even een wijntje gedronken. Het was overigens het meest luxe  (4 sterren) en duurste hotel tijdens onze reis, en je waande je inderdaad in een tropisch oord. Dat kwam overigens niet door de ambiance, maar meer doordat ik doordat ik de airco aangezet had (op ca 17 graden), en toen we een paar uur later van het eten terugkwamen bleek dat de airco niet goed werkte en verwarmde ipv van koelde. Het was niet meer te harden en koel te krijgen (de airco bleek kapot te zijn) en ze hebben ons uiteindelijk een andere kamer gegeven. Nou, je begrijpt wel dat ik daarna niet meer aan de knoppen durfde te draaien. Zijn lopend naar het centrum gegaan om een restaurant te zoeken. Dit viel in eerste instantie niet mee, maar uiteindelijk hebben we toch een leuk restaurant gevonden. Als voorgerecht kregen we een soort “Schwarzwälder Schinken” uit de regio, dus een soort van “Lamego Schinken”, heel erg lekker en voor de rest was het eten ook goed te hachelen.

Vanuit Braga zijn we naar Braganca gereden. Braganca is van oorsprong een Keltische plaats. Omdat het van Braga naar Braganca z’n 230 km was, zijn we gelijk na het ontbijt weg gereden. In Chaves, een stad uit de Romeinse tijd, zijn we gestopt om het kasteel te bezichtigen. We hebben ook nog even in de stad rondgelopen waar Sylvia en Maria schoenen hebben gescoord. Omdat het Moederdag was kregen ze ook nog 10% korting. Daarna zijn we richting Braganca gereden , via de onderkant van het natuurpark Montezinho. In Vinhais hebben we een stop gemaakt om foto’s te maken van het mooie uitzicht. In Braganca aangekomen hebben we onze koffers naar het hotel Tulipa gebracht. Er was in een Braganca een soort jaarmarkt, met allerlei kraampjes, en optreden van een folklorische dansgroep uit Braganca. We hebben dit allemaal bezocht en er was ook een kraampje waar je ginginha kon drinken uit een heel klein kannetje van aardewerk, die je mocht houden. Dit heeft onze Dirk moeten missen omdat hij ziek was geworden; waarschijnlijk van het veel eten en drinken . Omdat het ’s middags laat hevig begon te regenen, hebben we besloten om in het hotel wat te gaan drinken. ’s Avonds hebben we ook in het hotel gegeten. We hebben heerlijk gegeten; alhoewel het stuk vlees van Hans, Sylvia en Jos iets minder groot had gekund. De volgende dag was het weer droog en hebben het kasteel met een muur er omheen bezocht.