Zijn na het bezichtigen van het Kasteel in Braganca naar Lamego gereden. Dit was een indrukwekkende rit, en met name het stukje langs de Douro rivier was heel mooi. Kwamen ook weer even langs de Quinta (Ferreira) van Marie, ze heeft even gekeken of de druiven/wijnstokken er goed uit zagen en vervolgens konden we weer met een gerust hart verder rijden. Voor de Port analfabeten: een Quinta is een wijngaard waar de druiven voor Port groeien. Kwamen natuurlijk nog veel meer Quinta’s tegen, waaronder die van Sandeman. Hadden jammer genoeg niet echt veel tijd meer om rond te kijken en een Quinta te bezoeken, het was al laat en we wilden natuurlijk wel op tijd in ons hotel in Lamego inchecken. Het hotel (straatnaam) stond niet op de (TomTom of was het HansHans) kaart, dus iets geselecteerd wat er op leek. Jammer, was toch niet goed en Jos heeft even naar het hotel moeten bellen om een hint te krijgen waar het nu precies zat. Hebben in het hotel ingecheckt en even een wijntje gedronken. Het was overigens het meest luxe (4 sterren) en duurste hotel tijdens onze reis, en je waande je inderdaad in een tropisch oord. Dat kwam overigens niet door de
ambiance, maar meer doordat ik doordat ik de airco aangezet had (op ca 17 graden), en toen we een paar uur later van het eten terugkwamen bleek dat de airco niet goed werkte en verwarmde ipv van koelde. Het was niet meer te harden en koel te krijgen (de airco bl
eek kapot te zijn) en ze hebben ons uiteindelijk een andere kamer gegeven. Nou, je begrijpt wel dat ik daarna niet meer aan de knoppen durfde te draaien. Zijn lopend naar het centrum gegaan om een restaurant te zoeken. Dit viel in eerste instantie niet mee, maar uiteindelijk hebben we toch een leuk restaurant gevonden. Als voorgerecht kregen we een soort “Schwarzwälder Schinken” uit de regio, dus een soort van “Lamego Schinken”, heel erg lekker en voor de rest was het eten ook goed te hachelen.
Lamego – dag 11
02
May