Dag 4 zijn we richting Porto gegaan en in tegenstelling tot het vorige hotel was dit een mooi, modern hotel gelegen in het oude centrum. Hier zijn we 2 nachten gebleven en achteraf gezien hadden we best 3 a 4 dagen kunnen blijven. Er is veel te zien en zelfs Jos die anti Porto was is helemaal om. Hij heeft wel zijn voetbalpetje van sporting om moeten ruilen voor Abn Amro pet. Nadat we in het hotel informatie over bezienswaardigheden van de stad hadden gekregen, hebben we besloten om de stad met een sightseeing bus te verkennen. De 1ste dag hebben we de oude stad gezien gecombineerd met een bezoek aan een port kelder van Croft. Dit bezoek hield een rondleiding door de wijnkelder plus portproeverij. Croft is ‘een van 1ste expediteurs van Port en tegenwoordig in handen van engelse eigenaars. Het was erg bijzonder om de kelder te zien en het verhaal over hoe portwijn wordt gemaakt te horen. Ook zijn we te weten gekomen wat het verschil is tussen de ruby, de tawny en de vintage port. De port die wij geproefd hebben was lekker en de liefhebbers hebben natuurlijk de nodige port gekocht. Dirk was ‘s avonds niet zo lekker en we hebben dichtbij het hotel in een typische Portugees restaurantje (bestaand uit z’n 8 tafeltjes) gegeten. De 2e dag hebben we wederom met de sightseeing bus door de stad gereden. Eerst door de oude stad en daarna door buitenwijken en langs de Douro. Omdat we perse de wijnkelder van port Ferreira (dezelfde achternaam als Maria) wilde bezoeken, zijn we lopend van de ene naar de andere kant van de rivier gelopen via de brug Ponte de D. Luis 1, z’n 20 minuten lopen, en daar aangekomen bleek de wijnkelder helaas gesloten te zijn (lunchtijd). Wij zijn weer teruggelopen via de brug en moesten ons haasten om vervolgens de boot te pakken op Cais da Ribeira om een tocht te maken langs alle bruggen over de rivier de Douro. De boottocht was erg mooi en het weer was nog steeds erg warm. Hierna hebben we wederom een poging gedaan om de port kelder Ferreira te bezoeken. Het was weer 20 minuten lopen , maar deze keer hadden we geluk. Na 45 minuten wachten werden we beloond met een rondleiding door de mooie kelder met vooraf een stukje geschiedenis over de eigenaresse D. Antónia. De gids had wat ons betreft zijn verhaal wat beter mogen voorbereiden en iets meer enthousiast mogen vertellen. Eveneens werd deze rondleiding met het proeven van een witte en een rode portje beeindigd.

This entry was posted on Monday, April 25th, 2011 at 18:00 and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.